1927-1938
Το 1930, η ανιψιά του Ειρήνη Χαλεπά τον προτρέπει να εγκατασταθεί στο σπίτι της, στη Νεάπολη, στην οδό Δαφνομήλη 35. Ο ιδιοφυής γλύπτης θα βρεθεί στην Αθήνα όπου θα εργαστεί εντατικά. Αγαπημένα θέματα που επαναλαμβάνει είναι η «Μήδεια», ο «Σάτυρος και ο Έρως» και το «Παραμύθι της Πεντάμορφης». Ήταν πλέον μια αναγνωρισμένη προσωπικότητα των τεχνών.
Στις 27 Αυγούστου του 1930 αποφάσισε να επισκεφτεί την «Κοιμωμένη» του. Ένα αναπάντεχο πλήθος απ' όλη την Αθήνα δημιούργησε το αδιαχώρητο στην είσοδο και στο προαύλιο του Α' Νεκροταφείου, σε τέτοιο σημείο που χρειάστηκε να επέμβει η αστυνομία για να μεταβεί στο σημείο ο καλλιτέχνης. Πενήντα δύο χρόνια μετά τη δημιουργία του, ο Χαλεπάς θα συναντούσε το θρυλικό έργο του. Η συγκίνηση ήταν μεγάλη και η εσωτερική του ταραχή εμφανής.
Κατά την επιστροφή τους από το νεκροταφείο στο σπίτι η ανιψιά του τον ρώτησε αν ίσχυαν οι φήμες ότι αγαπούσε τη Σοφία Αφεντάκη. Εκείνος αποκρίθηκε τότε ότι αγάπησε μόνο τη Μαριγώ. Ένα ειδύλλιο αγνό και βαθύ. Τελικά, εκείνη παντρεύτηκε κάποιον άλλον ‒ ο πατέρας της και μερικοί συγγενείς έπαιξαν καθοριστικό ρόλο σε αυτό.
Στη Δαφνομήλη 35 έμεινε τα τελευταία οκτώ χρόνια της ζωής του. Τα χέρια του άρχισαν να τρέμουν, ενώ τα γηρατειά και η κούραση ήταν εμφανή. Μια ημιπληγία νέκρωσε το δεξί του χέρι. Στις 15 Σεπτεμβρίου του 1938 ο Γιαννούλης Χαλεπάς θα αφήσει την τελευταία του πνοή, έχοντας δίπλα του τα αγαπημένα του πρόσωπα.
Συνολικά, τα έργα του που σώζονται ως σήμερα υπολογίζονται περίπου σε 150, που περιλαμβάνουν γλυπτά αλλά και πολλά σχέδια και σκίτσα.
87